عزیز پرتوی در دهه پنجاه در والیبال ایران به‌عنوان یک بازیکن شاخص مطرح شد و نزدیک به دو دهه در بالاترین سطح مسابقات باشگاهی و ملی درخشید.

ورزش - والیبال

مداومت او در امر بازیگری باعث شد تا قبل از خداحافظی از دنیای قهرمانی با چندین نسل هم دوره شود. نسل‌هایی که هرکدام در عصر و زمانه خود دارای ویژگی‌های منحصر به فردی بودند. از پرتوی در مورد تفاوت رقابت‌های باشگاهی در دهه‌های گذشته با رقابت‌های فعلی و تفاوت بازیکنان دیروز و امروز سؤال کردیم. نظرات وی را با هم می‌خوانیم.

یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های میان تیم‌های شرکت‌کننده در لیگ‌برتر باشگاه‌های ایران با تیم‌های دهه‌های پیش در میزان انسجام و همبستگی تیمی میان اعضای آنان می‌تواند باشد. اگر بخواهیم یک مقایسه واقع‌بینانه در این زمینه داشته باشیم، باید گفت در آن دوران انسجام تیمی به‌دلیل عدم‌ترویج پاداش‌های مادی و هزینه تیمداری و حاکمیت روحیه آماتوری، بیشتر و قابل لمس‌تر از امروز بود. اکنون ورزشکاران را تنها با وعده دادن پاداش‌های مادی می‌توان برای رسیدن به موفقیت بیشتر تحریک و ترغیب کرد، اما باشگاه‌ها به‌دلیل هزینه سنگین تیمداری چندان مثل گذشته نمی‌توانند بازیکن پرورش دهند و بی‌ثباتی حیات آنان را سخت تهدید می‌کند. به‌رغم همه پیشرفت‌های علمی که ورزش ایران داشته است، مشخص نیست چرا در بعد باشگاهی به‌نوعی دچار پسرفت شده و در بحث زیرساخت‌ها همچنان با مشکلات دست‌وپنجه نرم می‌کند.

اما درخصوص مقایسه والیبالیست‌های آن دوره با این دوره که خودم با چند نسل از آنان نیز هم دوره بوده‌ام باید عنوان کنم که از دید من بازیکنان دهه‌های پیش که هنوز پست‌ها در والیبال تخصصی نشده بود، کامل‌تر از بازیکنان امروزی بودند. هم‌اکنون کمتر سراغ داریم که بازیکنی بتواند در چند پست بازی کند، اما در دهه‌های قبل بازیکنانی را سراغ داشتیم که در تمامی پست‌ها توانایی بازی کردن را داشتند. درحالی‌که در دوره ما خود من که هم در پست سرعتی و هم قدرتی بازی کردم همواره در دریافت‌ها هم حضور فعالی داشتم، اما امروز با ایجاد پست لیبرو بازیکنان سرعتی اصلا در دریافت حضور ندارند و بازیکنان قدرتی هم نیمی از مسئولیت دریافت‌ها را به لیبروها واگذار کرده‌اند.

البته این نکته را هم نباید فراموش نکرد تا قبل از رالی شدن والیبال، بازی کردن واقعا سخت بود و حالا برای کاهش زمان و پخش تلویزیونی با برداشته شدن بسیاری از خطاها ازجمله دریافت توپ با پا، یا خطا نگرفتن برخورد با تور و دریافت توپ با پنجه باعث شده تا بازیکنان کار چندان سختی نداشته باشند. با این اوصاف در گذشته بازیکنان بدون بهره‌گیری از مواد نیروزا همواره در یک سطح بازی می‌کردند، اما امروزه شاهد نوسانات زیادی در نحوه بازی آنان هستیم.در مجموع معتقدم اگر امکانات امروزی مثل آنالیز و سیستم پیشرفته بدنسازی در اختیار بازیکنان نسل‌های قبلی بود، آنان از هر نظر بر بازیکنان فعلی رجحان داشتند.

کد خبر 188916

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز